Het begin van onze tocht in Australië!

Beste mensen,

Natuurlijk krijgen jullie van joer en bram nog de beste wensen! Wij zaten in onze ford falcon te denken, wat wij onze trouwe volgers konden schenken. Een videobericht, een foto of een leuke kaart? Nee natuurlijk niet doet maar een nieuw verslag dat is goud waard!

Helaas starten we onze tocht met 3 dagen vertraging in het zonovergoten Cairns. Balen want met 35 graden moet je of je het nou wilt of niet elke 15 minuten een duik nemen in het verkoelende water. De vertraging hebben we opgelopen omdat we te lui waren 3 dagen van te voren elke dag 500 pietermannen uit de muur te trekken. Deze 3 dagen extra in Cairns houd gelijk in dat wij ook kerst vieren in dit schattige stadje! Bij kerst horen ook kerstfoto's. Helaas stond het winkelcentrum al een maand van te voren vol om allemaal met de kerstman op de foto te gaan dus dat was geen idee. We hadden bedacht een dagje de stad in te gaan en 137 foto's te schieten want dan zullen er vast wel wat goede bij zitten. Helaas kwamen we na 137 foto's tot het besef dat wij geen nico alsemgeest zijn, we ze stuk voor stuk in de virtuele prullenbak kunnen gooien en we een middag in het zwembad liggen hadden verspeeld. De volgende dag hadden we het wekkertje vroeg gezet zodat we even konden zien hoe uitgebreid de beide families aten en ze op de hoogte te brengen over de stand van zaken. Natuurlijk hebben wij onszelf ook een beetje in de watten gelegd met deze feestdagen. De heren hebben een pakket samengesteld. Het pakket bevat een skydive van 14000 feeth, een 3 daags zeiltochtje op de white sundays eeeeeeeeeeen een 3 daags ritje met een 4x4 over frasier island. Het verlaten van Cairns bracht ons nog een verrassing. Er zat ineens een duitser op de achterbank en omdat ons hart zo verschrikkelijk groot is hebben we hem maar laten zitten tot mission beach, om kuilen te graven net als zijn opa. Na het zien van een drogestaande byron fall (google) waren we aangekomen bij het skydive walhalla van australie. We hebben ons nog 1x verwend met een hostel. De volgende ochtend kregen we nog een liep er nog een verassing door ons hostel genaamd cassowarri (google). Na een heerlijk ontbijtje werd het tijd dat we ons gingen melden bij het skydivecenter. Bij aankomst is wel gelijk aan af te zien dat het lopende band werk is. Wat papieren invullen, wat kleine instructies opvolgen en de bus in naar het vliegveld. We hebben een mooie film laten voor het thuisfront zodat jullie kunnen zien hoe koelbloedig we uit dat vliegtuig springen of beter gezegd eruit werden gegooid. Het duurde ongeveer 20 minuten voordat we op 14000 feeth (4,2 km) zaten. Op 12000 feeth begon het rode lampje te branden. Hierbij begonnen de zenuwen z'n werk te doen. Op 13000 feeth ging het luik omhoog en is het nog een keer een kruisje slaan en bij het groene lampje heb je een hartslag waarvan je zegt jongens is dit nou wel goed voor je. Een dame was nr 1, bram nr 2 en Joer nr 3. Je gaat naar het luik, valt eruit, brult 60 seconden met de vrije val en dan is het genieten van het uitzicht. Bij bram ging het iets anders in z'n werk. Van de 60 seconden vrij val moest hij er 30 zoeken naar lucht. Gelukkig heeft hij er achteraf toch wel van genoten maar helaas wat souvenirtjes meekregen. Meneer heeft nog 2 dagen last gehad van tunnelvisie, een rechterarm waar hij niks mee voelde en hoofdpijn. Er moet wel meer gebeuren al wil je deze jongen naar de grond krijgen. Na zijn herstel hebben we een aantal pilsjes op de gezondheid geproost maar ik loop nu vooruit op de feiten. Na onze sprong moest er eerst nog worden geslapen in ons matrasloze autotje. Na een nachtje kwamen wij tot het besef dat wij gauw op zoek moesten naar een matras en een muggengaas wat we voor onze zijramen kunnen plakken zodat we met de ramen open kunnen slapen. Het werd tijd om onze stalen ros weer wat te drinken te geven. Helaas voor ons zuipt deze V6 turbo genaamd "Blauwe Ronny" nog harder dan Kees Latjes op een vrijdagmiddag in Cafe sport. Wel werden we bij het tankstation weer getrakteerd op een springend beest genaamd kangaroo. Na een tocht van 7 uur waren we aangekomen in Airlie beach. Van hieruit ging onze boot naar de white sunday eilanden. Helaas bij het inchecken voor de boot regende het al. We hebben 2 dagen van de 2 wisselend weer gehad. De eilanden waren mooi maar hadden nog beter geweest al scheen er een zonnetje en er waren 2 ongelofelijk luidruchtige Ierse bonken op ons bootje gekropen. Het lompe gedrag van deze 2 wezens heeft ons de schattige nederlandse vrouwtjes nog meer doen waarderen. Nieuwjaarsavond is gevierd op de boot tussen wat onbewoonde eilanden. Conclusie: Zeer geslaagd maar kan niet tippen aan een nieuwjaarsavond met vrienden en familie. Met het zeegevoel nog in de benen zijn wij doorgereden naar Rockhampton. Na een klein rondje door deze stad viel er ineens een toch wel belangrijk onderdeel van de auto weg genaamd de rem. Een uurtje later deed de rem het ineens weer en zijn we mooi slaapplekje op wezen zoeken met de gedachte om morgen naar de garage te gaan. De volgende dag hebben wij een bezoekje gebracht aan de garage. De man zei letterlijk dat we van geluk mochten spreken dat we onszelf nog niet dood hadden gereden. Na een kleine check van 7 uur kwam hij erachter dat de leidingen even doorgespoten moesten worden. Schade bedraagd 7,5 en kosten manuren 112,5. Dat we voor dit schamele bedrag de weg weer op konden hadden we nooit durven dromen. Onze reis werd voortgezet naar rainbow beach. De uitvalsbasis voor fraser island. Voor fraser island hadden wij een open ticket. Er wordt iedereen aangeraden een week van te voren te bellen om je datum van de tour vast te zetten. Dit om te voorkomen dat niet alles vol zit als je aan komt. Deze regel geldt niet voor ons omdat ons alles voor de wind gaat dus waarom dit niet en jahoor de boys komen aan en mogen een dag later vertrekken naar fraser. Het ene nachtje wachten hebben wij doorgebracht op het strand. Dat blauwe Ronny ook een terreinwagen was hadden wij niet gedacht maar hij bewees even het tegendeel. De volgende dag was het vroeg uit de veren. Een klein tasje vol met kleding en wat schoonmaakmiddelen om het lichaam te verontreinigen was genoeg werd ons verteld. Vervolgens werden we met een bak eten en wat drank op pad gestuurd samen met 2 andere auto's en een lead car. Om ons te brengen naar de mooiste plekjes van het eiland. Googlen jullie maar alvast indian head, champagne pools, lake mckenzie, lake wabby, elly creek en maheno wreck op fraser island. Deze locaties moesten we allemaal opzoeken met een 4x4. Scheuren door het zacht zand, stromend water en langs de zee daar maak je ons wel blij mee. Naast al dit moois werden we s'avonds gestopt in een camp. Dit ging de eerste dag al verkeerd want er had iemand een huisje kort en klein geslagen van een aboriginal. Gelukkig stonden Joer en Bram op de dansvloer met een beheurlijk scheutje goedkope wijn in de buik. Dus die konden het niet zijn geweest. Helaas had de heer Marcus Edwarts minder geluk. Deze jonge knaap dacht zijn slippers op te halen bij de leiding maar helaas voor hem waren deze gevonden op de plaats delict. Hierbij gaf hij ook aan niks meer te weten van de nacht ervoor. Deze 2 bewijzen maakten hem de dader in deze zaak. Dit geintje koste hem 300 pietermannen en omdat hij die bewuste nacht ook zijn iphone was verloren kwam de schade in euro's uiteindelijk uit op 700 dollar. Helaas stonden hier ook al zijn vakantiefoto's op en was de emotionele schade minstens zo groot. Hierbij willen we dan ook een tip geven aan al het jonge grut wat zich bezighoud met het lezen van onze avonturen. DRANK MAAKT MEER KAPOT DAN JE LIEF IS. De volgende avond kon Joer het toch weer niet laten om de dansvloer te openen en werd het nog een heel gezellig avondje!

Met dit fraser avontuur sluiten wij af. De planning is nu naar Noosa te gaan, Surfers paradise en Brisbane. Daar ontmoeten we de dansgoeroe Rinus van der Wind met zijn kompanen. Deze mannen gaan ons laten zien hoe het nou echt werkt hierzo!!

Groetjes ons!